O inventario de aluminio dos portos xaponeses alcanza o seu mínimo de tres anos, a reestruturación do comercio e a intensificación do xogo da oferta e a demanda

O 12 de marzo de 2025, os datos publicados por Marubeni Corporation mostraron que, a finais de febreiro de 2025, o inventario total de aluminio nos tres principais portos do Xapón baixara a 313 400 toneladas, unha diminución do 3,5 % con respecto ao mes anterior e un novo mínimo desde setembro de 2022. Entre eles, o porto de Iokohama ten un stock de 133 400 toneladas (42,6 %), o porto de Nagoya ten 163 000 toneladas (52,0 %) e o porto de Osaca ten 17 000 toneladas (5,4 %). Estes datos reflicten que a cadea de subministración global de aluminio está a sufrir profundos axustes, e os riscos xeopolíticos e os cambios na demanda industrial convertéronse nos principais impulsores.

 
A principal razón do declive das existencias de aluminio xaponés é o repunte inesperado da demanda interna. Beneficiándose da onda de electrificación dos automóbiles, Toyota, Honda e outras empresas automobilísticas viron un aumento interanual do 28 % na adquisición de compoñentes de carrozaría de aluminio en febreiro de 2025, e a cota de mercado do Tesla Model Y no Xapón aumentou ata o 12 %, o que impulsou aínda máis a demanda. Ademais, o «Plan de revitalización da industria verde» do goberno xaponés require un aumento do 40 % no uso demateriais de aluminiono sector da construción para 2027, promovendo que as empresas de construción se abastezan con antelación.

En segundo lugar, o fluxo comercial mundial de aluminio está a sufrir unha transformación estrutural. Debido á posibilidade de que Estados Unidos impoña aranceis ao aluminio importado, os comerciantes xaponeses están a acelerar o transporte de aluminio aos mercados do sueste asiático e europeos. Segundo datos de Marubeni Corporation, as exportacións de aluminio do Xapón a países como Vietnam e Tailandia aumentaron un 57 % interanual de xaneiro a febreiro de 2025, mentres que a cota de mercado nos Estados Unidos diminuíu do 18 % en 2024 ao 9 %. Esta estratexia de «exportación por desvío» levou a un esgotamento continuo das existencias nos portos xaponeses.

 
O descenso simultáneo das existencias de aluminio da LME (que baixaron a 142 000 toneladas o 11 de marzo, o nivel máis baixo en case cinco anos) e a caída do índice do dólar estadounidense a 104,15 puntos (12 de marzo) tamén suprimiron a vontade dos importadores xaponeses de repoñer as súas existencias. A Asociación Xaponesa do Aluminio estima que o custo actual das importacións aumentou un 12 % en comparación co mesmo período de 2024, mentres que o prezo nacional spot do aluminio só aumentou lixeiramente, un 3 %. A redución da diferenza de prezos levou ás empresas a tenden a consumir inventario e a atrasar as adquisicións.

 
A curto prazo, se o inventario dos portos xaponeses continúa a baixar por debaixo das 100.000 toneladas, pode desencadear unha demanda de reposición dos almacéns de entrega asiáticos da LME, o que apoiará os prezos internacionais do aluminio. Non obstante, a medio e longo prazo, débese prestar atención a tres puntos de risco: en primeiro lugar, o axuste da política fiscal de exportación de mineral de níquel de Indonesia pode afectar o custo de produción do aluminio electrolítico; en segundo lugar, o cambio repentino na política comercial antes das eleccións estadounidenses pode provocar outra interrupción da cadea de subministración mundial de aluminio; en terceiro lugar, a taxa de liberación da capacidade de produción de aluminio electrolítico de China (que se espera que aumente en 4 millóns de toneladas para 2025) pode aliviar a escaseza de subministración.